De botsing in de Tweede Kamer met de titel “Doe eens normaal, man” blijft de media (en blijkbaar ook mij) bezighouden. Vaak gaat het dan om vragen van wellevendheid. Kan dit soort taal wel gebruikt worden? Geven we hiermee niet het verkeerde voorbeeld? Ik laat dat even voor wat het is.
Ik neem aan dat het hier niet gaat om een “slip of the tongue” maar om een doordachte interventie ten behoeve van politiek gewin. Als we iets van Geert Wilders kunnen leren dan is het hoe hij door zijn toon in het debat mensen voor zich weet te winnen. De vraag is of we ons die lessen ter harte moeten nemen.
Dat denk ik niet! De lessen die Geert ons leert zijn de lessen van populisme. Dat begrip vat ik samen in onderstaande punten:
- Emotie is belangrijker dan inhoud.
- Korte termijn is belangrijker dan lange termijn.
- Groter worden is belangrijker dan beter worden.
- Wij zijn belangrijker dan zij.
- versimpeling van de werkelijkheid tot een overzichtelijk aantal kengetallen
- kritiek op vernieuwing vertalen in een pleidooi voor restauratie
- het geluid van enkelen behandelen als het resultaat van onderzoek
0 Responses to “Hoezo normaal …?”